Ününü yavaş yavaş Hollywood'a sıçratan Noomi Rapace'in en iyi performanslarından birine sahne olan Ölümün Sesi (Babycall), festival izleyicilerinin yakından tanıdığı Norveçli sinemacı Pal Sletaune'nin yine bir psikolojik-gerilim olan Kapı Komşusu (Naboer) filminden 7 yıl sonra çektiği son filmi. Bu filminde de yönetmenin aşina olduğumuz üslubuna tanık olurken, Kuzey Avrupa sinemasının karakterize özelliklerini de hissediyoruz. Yalnız bir anne olan Anna'nın çocuğuna bir bebek monitörü almasıyla başlayan hikâye, monitörden gelen ürpertici çığlıklarla birlikte farklı bir boyuta taşınıyor. Bir yanda kocasından kaçtığı için gizlenmek zorunda kalan Anna'ya, mönitörden gelen gizemli çığlıkların ve hayalle gerçeğin iç içe geçtiği kâbusların eşlik ettiği film, seyircisini diken üstünde tutmayı fazlasıyla başarıyor. Rapace'in bu filmdeki performansıyla Roma Film Festivali’nde En İyi Kadın Oyuncu Ödülü'nü kazandığını ekleyelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder